loading...

كلينيك ليزر موهاي زائد و جوانسازي پوست

كلينيك تخصصي ليزر مو , تزريق بوتاكس و تزريق ژل ؛ جوانسازي پوست با ليزر

بازدید : 589
سه شنبه 16 ارديبهشت 1399 زمان : 11:18

درمان دارويي كوليت اولسراتيو كودكان

درمان دارويي كوليت اولسراتيو كودكان : در مديريت بيماري ‌هاي التهابي روده در كودكان مهم ترين هدفي كه پزشك دنبال مي كند دست‌يابي به كنترل باليني و آزمايشگاهي اين بيماري به بهترين شكل ممكن است كه بايد با حداقل عوارض جانبي صورت بگيرد. در بيشتر كودكان كه به اين بيماري مبتلا شده اند در بسياري مواقع اين كودكان مبتلا به كوليت اولسراتيو (UC) به صورت سرپايي هم درمان مي شوند. فقط در صورتي اين كودكان ممكن است كه بستري شوند كه درمان سرپايي ناموفق باشد و يا اينكه زمان ابتلا به بيماري شديد باشد در اين صورت براي درمان نياز به بستري شدن ضروري است.

درمان دارويي كوليت اولسراتيو كودكان

درست است كه در بعضي از كودكان بدون رعايت رژيم غذايي هم مي شود كه علائم اين بيماري را كنترل كرد؛ اما در بسياري از كودكان مصرف برخي مواد غذايي خاص ممكن است كه معده كودك را ناراحت ‌كند و براي همين هم پرهيز از انواع غذاها به كاهش علايم كودك مي تواند كمك زيادي بكند.

در كودكان مبتلا به كوليت اولسراتيو خفيف دربيشتر مواقع ممكن است كه با دارو درماني، بسياري از عوامل ضد التهابي را آن ها درمان كرد.

درمان با آمينوسالسيلات‌ هاست در واقع بخش اصلي درمان سرپايي براي درمان ضد التهابي است. در ابتدا اولين درمان دارويي براي درمان كوليت اولسراتيو (UC) داروي سولفاسالازين بوده است كه بعد از آن در همين اواخر هم دارو هاي جديدي مثل مزالازين، آساكول، پنتاسا، ليالدا براي درمان ضد التهابي معرفي شده اند. درباره اين دارو يعني مزالازين متخصصان بر اين باورند كه ممكن است تا اين دارو نسبت به سولفاسالازين عوارض جانبي كمتري را داشته باشد. تنها قرصي كه در كودكان به شكل محدود استفاده مي شود قرص ‌آساكول است كه اين قرص در مصرف بايد به طور كامل بلعيده شود.

تنها دارويي كه امروزه و با اين حال، براي كودكان ۵ ساله يا مسن ‌تر مورد استفاده قرار مي گيرد استفاده از داروي ‌آساكول است كه اين دارو تنها محصول خوراكي است كه مورد تأييد است.

طبق گزارش هايي كه ارائه شده است درباره اين دارو كه اثر اين دارو در يك مطالعه بين ۸۲ كودك مبتلا به كوليت اولسروز را در سنين ۵ الي ۱۷ و با استفاده از ۲ سطح دوز براي مدت ۶ هفته‌اي كوليت اولسراتيو خفيف تا متوسط و فعال را مورد بررسي قرار دادند. در نتيجه اين بررسي چيزي كه به دست آمد پس از اين كه بيماران بر اساس طبقه‌ بندي وزن (۱۷ تا ۳۳ كيلوگرم، ۳۳ تا ۵۴ كيلوگرم و ۵۴ تا ۹۰ كيلوگرم) و به صورت تصادفي براي دريافت يك دوز كم (۱٫۲، ۲٫۰ و ۲٫۴ گرم در روز براي رده وزن مربوطه) يا دوز بالا (۲٫۰، ۳٫۶ و ۴٫۸ گرم در روز) قرار گرفتند؛ و در نهايت طبق نتايج به دست آمده مصرف دوز هاي بالاتر در درمان بيماري به هيچ وجه مؤثر تر نبود و اين روش مورد تأييد قرار نگرفت.

يكي از داروهايي كه امروزه از نظر اكثر پزشك ها براي اختلالات گوارشي متعدد بهتر است تا مورد استفاده قرار بگيرد پروبيوتيك ها هستند كه مي توانند به عنوان درمان بالقوه پيشنهاد شوند. اين دارو ها يعني پروبيوتيك ‌ها از آن جايي كه نسبت به ساير دارو هاي درماني عوارض دارويي كمتري را براي بيمار دارند و براي همين مي‌ توانند كه اين دارو ها مكمل خوبي در درمان باشند.

از آن جايي كه در كودكان مبتلا به كوليت اولسروز عود متوسط تا شديد بيماري پاسخ خوبي به كورتيكو استروئيد ها دارد، اما ممكن است تا در صورت مصرف آن در دراز مدت عوارض جانبي متعدد و طولاني مدتي را داشته باشد.

مصرف زياد كورتيكو استروئيد ها باعث مي شود تا سبب ايجاد نارسايي رشد خطي در بيمار شود كه در حال حاضر اين عارضه يك مشكل قابل توجه در بيماران جوان مبتلا به بيماري التهابي روده است. بدترين اتفاقي كه ممكن است براي بيمار اتفاق بيفتد در مصرف اين دارو ها از آن جايي كه باعث پوك شدن استخوان ها مي شود از اين رو مي تواند منجر به فشرده سازي و شكستگي ستون فقرات بيمار شود.

درست است كه برخي از بيماران براي كنترل بيماري خود نياز دارند تا از استروئيد استفاده كنند اما عوارض جانبي نامطلوب اين دارو تاثير بدي را بر روي فرد مي گذارد. افزايش وزن، آكنه، اضطراب و بي‌قراري و همچنين تغييرات شخصيتي مانند تحريك پذيري يا بي‌ثباتي عاطفي در واقع بسياري از اثرات بسيار نا مطلوب مصرف كورتيكو استروئيد ها است. وقتي كه در يك بيمار نشانه ‌هايي از وابستگي به استروئيد وجود داشته باشد، در اين ميان از درمان‌هاي ديگر محدود كردن و قرار گرفتن در معرض استروئيد استفاده مي‌شود. ممكن است كه در القاء بهبودي زماني كه استروئيد‌هاي خوراكي بي‌اثر هستند، استفاده از كورتيكو استروييد هاي داخل وريدي (به عنوان مثال، متيل پردنيزولون) مؤثر باشد.

درباره افزايش دوز استروئيد ها بايد بگوييم كه اين كار هيچ اثر بخشي را براي بيمار ندارد احتمال افزايش قند خون و فشار خون بالا در استفاده از داروهاي استروئيدي با دوز بالا را در بيماران تا حدود زيادي افزايش مي‌ دهد.

در بيماراني كه وابسته به استروئيد و يا مقاوم به درمان استروئيد هستند، استفاده از عوامل سركوب‌كننده سيستم ايمني، مثل استفاده از مركاپتوپورين مي تواند بسيار مفيد باشد. درباره اثر دهي اين دارو ها بايد بگوييم كه اثردهي اين داروها ممكن است كه تا ۳ ماه زمان ببرد، اما با اين حال باز هم سودمندي آن ‌ها در موارد حاد بيماري به شدت محدود است.

مصرف سيكلوسپورين، تاكروليموس و اينفيليكسيماب براي درمان بيماري برق آسا مي تواند مفيد واقع شود؛ و از آن جايي كه داروي سيكلوسپورين درست مثل يك عامل سركوب‌كننده سيستم ايمني قوي عمل مي كند كه در بيشتر اوقات ممكن است تا بيمار را مستعد ابتلا به عفونت ‌هاي فرصت طلبي مثل سيتومگالوويروس و پنوموني دچار كند؛ و از آن جايي كه سيكلوسپورين نفروتوكسيك است و براي همين احتمال نارسايي برگشت ‌ناپذير كليه را هم مي تواند در پي داشته باشد. در بيشتر مواقع در بيماراني كه دچار صرع هم هستند اين دارو يعني سيكلوسپورين عامل تشديد كننده صرع را افزايش مي دهد و در اين صورت باعث تسريع تشنج در بيماران به ويژه كساني كه با سطح كلسترول و يا منيزيم كمي دارند باشد.

يكي ديگر از دارو هاي سركوب سيستم ايمني تاكروليموس است كه اين دارو به عنوان يك مهاركننده قوي عملكرد لنفوسيت T است، درباره مكانيزم دقيق آن بايد گفت كه فعلا شناخته نشده است. اين دارو يعني تاكروليموس مؤفقيت‌ هايي در القاء بهبودي و جلوگيري از كولكتومي در ميان بيماران UC را نشان مي دهد. در بيماراني كه اين نشانه ها سميت كليوي ، سركوب مغز استخوان ، نشانه‌هاي عصبي در استفاده از تاكروليموس وجود داشته باشد مصرف مي تواند بحث برانگيز باشد. درباره اين دارو بايد گفت كه در صورتي براي درمان مورد استفاده قرار مي گيرد كه ساير گزينه‌هاي درمان وجود نداشته باشد.

براي درمان بيماري كوليت اولسراتيو دركودكان در سال ۲۰۱۱ و در ماه سپتامبر استفاده از داروي اينفيليكسيماب براي درمان UC از طرف سازمان غذا و داروي آمريكا (FDA) تأييد شد؛ و امروزه اين دارو در واقع به عنوان يك انفوزيون داخل وريدي به طور معمول در يك رژيم القايي ۲ تزريقي با فاصله بيش از ۲ هفته مورد استفاده قرار مي گيرد.

در بيشتر مواقع هم تزريق اينفيليكسيماب به صورت همزمان با مركاپتوپورين نيز در ميان بيماران پاسخ بهتر داده است. اما در اين مورد هم و درباره استفاده همزمان از مركاپتوپورين و اينفيليكسيماب بحث برانگيز است و اتفاق نظري به دسا نيامده است.

درمان دارويي كوليت اولسراتيو كودكان

درمان دارويي كوليت اولسراتيو كودكان : در مديريت بيماري ‌هاي التهابي روده در كودكان مهم ترين هدفي كه پزشك دنبال مي كند دست‌يابي به كنترل باليني و آزمايشگاهي اين بيماري به بهترين شكل ممكن است كه بايد با حداقل عوارض جانبي صورت بگيرد. در بيشتر كودكان كه به اين بيماري مبتلا شده اند در بسياري مواقع اين كودكان مبتلا به كوليت اولسراتيو (UC) به صورت سرپايي هم درمان مي شوند. فقط در صورتي اين كودكان ممكن است كه بستري شوند كه درمان سرپايي ناموفق باشد و يا اينكه زمان ابتلا به بيماري شديد باشد در اين صورت براي درمان نياز به بستري شدن ضروري است.

درمان دارويي كوليت اولسراتيو كودكان

درست است كه در بعضي از كودكان بدون رعايت رژيم غذايي هم مي شود كه علائم اين بيماري را كنترل كرد؛ اما در بسياري از كودكان مصرف برخي مواد غذايي خاص ممكن است كه معده كودك را ناراحت ‌كند و براي همين هم پرهيز از انواع غذاها به كاهش علايم كودك مي تواند كمك زيادي بكند.

در كودكان مبتلا به كوليت اولسراتيو خفيف دربيشتر مواقع ممكن است كه با دارو درماني، بسياري از عوامل ضد التهابي را آن ها درمان كرد.

درمان با آمينوسالسيلات‌ هاست در واقع بخش اصلي درمان سرپايي براي درمان ضد التهابي است. در ابتدا اولين درمان دارويي براي درمان كوليت اولسراتيو (UC) داروي سولفاسالازين بوده است كه بعد از آن در همين اواخر هم دارو هاي جديدي مثل مزالازين، آساكول، پنتاسا، ليالدا براي درمان ضد التهابي معرفي شده اند. درباره اين دارو يعني مزالازين متخصصان بر اين باورند كه ممكن است تا اين دارو نسبت به سولفاسالازين عوارض جانبي كمتري را داشته باشد. تنها قرصي كه در كودكان به شكل محدود استفاده مي شود قرص ‌آساكول است كه اين قرص در مصرف بايد به طور كامل بلعيده شود.

تنها دارويي كه امروزه و با اين حال، براي كودكان ۵ ساله يا مسن ‌تر مورد استفاده قرار مي گيرد استفاده از داروي ‌آساكول است كه اين دارو تنها محصول خوراكي است كه مورد تأييد است.

طبق گزارش هايي كه ارائه شده است درباره اين دارو كه اثر اين دارو در يك مطالعه بين ۸۲ كودك مبتلا به كوليت اولسروز را در سنين ۵ الي ۱۷ و با استفاده از ۲ سطح دوز براي مدت ۶ هفته‌اي كوليت اولسراتيو خفيف تا متوسط و فعال را مورد بررسي قرار دادند. در نتيجه اين بررسي چيزي كه به دست آمد پس از اين كه بيماران بر اساس طبقه‌ بندي وزن (۱۷ تا ۳۳ كيلوگرم، ۳۳ تا ۵۴ كيلوگرم و ۵۴ تا ۹۰ كيلوگرم) و به صورت تصادفي براي دريافت يك دوز كم (۱٫۲، ۲٫۰ و ۲٫۴ گرم در روز براي رده وزن مربوطه) يا دوز بالا (۲٫۰، ۳٫۶ و ۴٫۸ گرم در روز) قرار گرفتند؛ و در نهايت طبق نتايج به دست آمده مصرف دوز هاي بالاتر در درمان بيماري به هيچ وجه مؤثر تر نبود و اين روش مورد تأييد قرار نگرفت.

يكي از داروهايي كه امروزه از نظر اكثر پزشك ها براي اختلالات گوارشي متعدد بهتر است تا مورد استفاده قرار بگيرد پروبيوتيك ها هستند كه مي توانند به عنوان درمان بالقوه پيشنهاد شوند. اين دارو ها يعني پروبيوتيك ‌ها از آن جايي كه نسبت به ساير دارو هاي درماني عوارض دارويي كمتري را براي بيمار دارند و براي همين مي‌ توانند كه اين دارو ها مكمل خوبي در درمان باشند.

از آن جايي كه در كودكان مبتلا به كوليت اولسروز عود متوسط تا شديد بيماري پاسخ خوبي به كورتيكو استروئيد ها دارد، اما ممكن است تا در صورت مصرف آن در دراز مدت عوارض جانبي متعدد و طولاني مدتي را داشته باشد.

مصرف زياد كورتيكو استروئيد ها باعث مي شود تا سبب ايجاد نارسايي رشد خطي در بيمار شود كه در حال حاضر اين عارضه يك مشكل قابل توجه در بيماران جوان مبتلا به بيماري التهابي روده است. بدترين اتفاقي كه ممكن است براي بيمار اتفاق بيفتد در مصرف اين دارو ها از آن جايي كه باعث پوك شدن استخوان ها مي شود از اين رو مي تواند منجر به فشرده سازي و شكستگي ستون فقرات بيمار شود.

درست است كه برخي از بيماران براي كنترل بيماري خود نياز دارند تا از استروئيد استفاده كنند اما عوارض جانبي نامطلوب اين دارو تاثير بدي را بر روي فرد مي گذارد. افزايش وزن، آكنه، اضطراب و بي‌قراري و همچنين تغييرات شخصيتي مانند تحريك پذيري يا بي‌ثباتي عاطفي در واقع بسياري از اثرات بسيار نا مطلوب مصرف كورتيكو استروئيد ها است. وقتي كه در يك بيمار نشانه ‌هايي از وابستگي به استروئيد وجود داشته باشد، در اين ميان از درمان‌هاي ديگر محدود كردن و قرار گرفتن در معرض استروئيد استفاده مي‌شود. ممكن است كه در القاء بهبودي زماني كه استروئيد‌هاي خوراكي بي‌اثر هستند، استفاده از كورتيكو استروييد هاي داخل وريدي (به عنوان مثال، متيل پردنيزولون) مؤثر باشد.

درباره افزايش دوز استروئيد ها بايد بگوييم كه اين كار هيچ اثر بخشي را براي بيمار ندارد احتمال افزايش قند خون و فشار خون بالا در استفاده از داروهاي استروئيدي با دوز بالا را در بيماران تا حدود زيادي افزايش مي‌ دهد.

در بيماراني كه وابسته به استروئيد و يا مقاوم به درمان استروئيد هستند، استفاده از عوامل سركوب‌كننده سيستم ايمني، مثل استفاده از مركاپتوپورين مي تواند بسيار مفيد باشد. درباره اثر دهي اين دارو ها بايد بگوييم كه اثردهي اين داروها ممكن است كه تا ۳ ماه زمان ببرد، اما با اين حال باز هم سودمندي آن ‌ها در موارد حاد بيماري به شدت محدود است.

مصرف سيكلوسپورين، تاكروليموس و اينفيليكسيماب براي درمان بيماري برق آسا مي تواند مفيد واقع شود؛ و از آن جايي كه داروي سيكلوسپورين درست مثل يك عامل سركوب‌كننده سيستم ايمني قوي عمل مي كند كه در بيشتر اوقات ممكن است تا بيمار را مستعد ابتلا به عفونت ‌هاي فرصت طلبي مثل سيتومگالوويروس و پنوموني دچار كند؛ و از آن جايي كه سيكلوسپورين نفروتوكسيك است و براي همين احتمال نارسايي برگشت ‌ناپذير كليه را هم مي تواند در پي داشته باشد. در بيشتر مواقع در بيماراني كه دچار صرع هم هستند اين دارو يعني سيكلوسپورين عامل تشديد كننده صرع را افزايش مي دهد و در اين صورت باعث تسريع تشنج در بيماران به ويژه كساني كه با سطح كلسترول و يا منيزيم كمي دارند باشد.

يكي ديگر از دارو هاي سركوب سيستم ايمني تاكروليموس است كه اين دارو به عنوان يك مهاركننده قوي عملكرد لنفوسيت T است، درباره مكانيزم دقيق آن بايد گفت كه فعلا شناخته نشده است. اين دارو يعني تاكروليموس مؤفقيت‌ هايي در القاء بهبودي و جلوگيري از كولكتومي در ميان بيماران UC را نشان مي دهد. در بيماراني كه اين نشانه ها سميت كليوي ، سركوب مغز استخوان ، نشانه‌هاي عصبي در استفاده از تاكروليموس وجود داشته باشد مصرف مي تواند بحث برانگيز باشد. درباره اين دارو بايد گفت كه در صورتي براي درمان مورد استفاده قرار مي گيرد كه ساير گزينه‌هاي درمان وجود نداشته باشد.

براي درمان بيماري كوليت اولسراتيو دركودكان در سال ۲۰۱۱ و در ماه سپتامبر استفاده از داروي اينفيليكسيماب براي درمان UC از طرف سازمان غذا و داروي آمريكا (FDA) تأييد شد؛ و امروزه اين دارو در واقع به عنوان يك انفوزيون داخل وريدي به طور معمول در يك رژيم القايي ۲ تزريقي با فاصله بيش از ۲ هفته مورد استفاده قرار مي گيرد.

در بيشتر مواقع هم تزريق اينفيليكسيماب به صورت همزمان با مركاپتوپورين نيز در ميان بيماران پاسخ بهتر داده است. اما در اين مورد هم و درباره استفاده همزمان از مركاپتوپورين و اينفيليكسيماب بحث برانگيز است و اتفاق نظري به دسا نيامده است.

نظرات این مطلب

تعداد صفحات : 74

درباره ما
موضوعات
آمار سایت
  • کل مطالب : 746
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 3
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 261
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 217
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 718
  • بازدید ماه : 3480
  • بازدید سال : 10170
  • بازدید کلی : 2506765
  • <
    آرشیو
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    لینک های ویژه