قلم ويبراتا Vibrata براي تزريقي بدون درد چگونه كار مي كند
فهرست مطالب [نمايش فهرست]
قلم ويبراتا Vibrata براي تزريقي بدون درد چگونه كار مي كند؟ : دكتر سيمون اوريان با استفاده از تئوري كنترل دريچه اي Vibrata را توسعه داد. اين تئوري پيشنهاد مي كند كه ورودي غير- دردناك مي تواند بطور موثري دريچه هاي ورودي درد را خاموش كنند. اساسا، درد تنها مي تواند توسط محرك هاي مهار شود كه اعصاب غير حساس به درد را فعال مي كنند. Vibrata به عنوان يك محرك لمسي عمل مي كند كه در طي تزريقات احساس درد را مهار مي كند.
توضيح مختصري درباره تئوري كنترل دريچه اي
زماني كه درد را تجربه مي كنيم، اين درد معمولا از طريق اعصاب بدن منتقل مي شود و در نهايت به سيستم عصبي مركزي مي‌رسد با اين حال، تئوري كنترل دريچه اي پيشنهاد مي كند كه ورودي غير- درد بطور موثري “دريچه هاي” ورودي درد را خاموش مي كنند. زماني كه اين امر رخ دهد، درد مي تواند بطور طبيعي سركوب شود. اين ايده اولين بار در اواسط دهه ۶۰ معرفي شد.
در طول سالها، تئوري كنترل دريچه اي توجه زيادي را به سمت خود جلب كرده است و كاملا تحقيقات مربوط به درد را متحول كرده است. همانند بسياري از مطالعات ديگر، در اين زمينه نيز افرادي وجود دارند كه به دليل فقدان توضيحات درباره برخي مشاهدات نسبت به اين تئوري محتاطانه برخورد مي كنند. گفته مي شود در زمان تجربه درد، اين تئوري رابطه بين جنبه هاي جسمي و روان‌شناختي را شرح مي دهد.
تئوري
در اصل، اين تئوري با اين ايده شروع شد كه فيبرهاي قطور و نازك درد اطلاعات را منتقل مي كنند. در داخل فيبرهاي عصبي، اين اطلاعات به سلولهاي انتقال دهنده در شاخ خلفي نخاع منتقل مي شوند كه به مغز و همينطور اينترنورون هاي موثر بر فعاليت سلولي هدايت مي شوند. در حالي كه فيبرهاي قطور سلولهاي انتقال دهنده را تحريك مي كنند، فيبر نازك از فعاليت سلولهاي مهاري جلوگيري مي كند. با در نظر گرفتن اين امر، آنها مشاهده كردند زماني كه فعاليت فيبر بزرگ نسبت به فعاليت فيبر نازك غالب تر است درد كمتري احساس مي شود. پس از آن دانشمندان توانستند توضيح دهند كه چرا برخي دردها را با شدت كمتري تجربه مي كنيم.
پس از تحقيقات اوليه، يك “طرح مداري” عصبي تهيه شد كه در آن دو مسير به مغز ديده مي شود. همينطور كه سيگنال سلولها به نخاع و در نتيجه مغز هدايت مي شوند، آنها دريافتند كه سلولهاي انتقال دهنده و مهاري نيز براي رسيدن به مغز باي‌پس مي‌شوند. بسته به وضعيت مغز، اين سيگنال مي تواند به نخاع بازگردانده شود كه شدت درد تجربه شده را تعيين مي كند. پس از اين، رابطه بين اثرات جسمي و روان شناختي بطور كامل تغيير كرد و شناخت ما از پديده درد تحول يافت.
سيگنالها
در تئوري كنترل دريچه اي، ما مي توانيم تاثير فيبرهاي فاقد گيرنده درد را مشاهده كنيم. اساسا، آنها فيبرهايي هستند كه سيگنال درد را در طول خود منتقل نمي كنند. با اين حال، فعالسازي اين عصب ها باعث ايجاد يك عكس العمل در فيبرهاي درد مي شود و اين امر منجر به ايجاد درد مي شود.
علاوه بر اين، مراكزي در سيستم عصبي محيطي وجود دارند كه در آنها تنظيم محرك هاي درد رخ مي دهد. همراه با لامينا، اين ناحيه در شاخ خلفي نخاع مي باشد كه فيبرهاي Aó و C و همينطور Aß را دريافت مي كند. زماني كه فيبرهاي درد توسط فيبرهاي فاقد گيرنده درد مهار مي شوند، اين دريچه بسته مي شود و انتقال محرك ها به آنها بلوكه مي شود. در نقاط ديگر لامينا، اين دريچه مي تواند باز شود زيرا فيبرهاي درد، فيبرهاي فاقد گيرنده درد را مهار مي كنند.
خلاصه
روي هم رفته، تئوري كنترل دريچه اي توضيح مي دهد كه چگونه درد مي تواند تنها از طريق محرك هايي مهار شود كه نورون هاي فاقد گيرنده درد را فعال مي كنند. زماني كه بطور ذاتي يك ناحيه را پس از تجربه درد مالش مي دهيم، اين كار تا حدي درد را تسكين مي دهد زيرا همين فيبرها باعث تحريك نورون هاي فاقد گيرنده درد در لامينا مي شوند.
در ابتدا، اين تئوري براي سالهاي بسياري مورد ترديد بود. عليرغم اين امر، فرض قبلي همچنان به قوت خود باقي است اگرچه در اين سالها برخي اصلاحات انجام شده است. امروزه، متخصصان به اين تئوري به عنوان توضيح ساده انگارانه نگاه مي كنند كه كاستي بسياري مختلفي دارد. گفته مي شود، اين تئوري الهام بخش تعدادي از آزمايشات مهم و سرفصل هاي تحقيقاتي بوده است و باعث افزايش درك ما از چگونگي مواجه بدن با درد از لحاظ جسمي و رواني را شده استش
قلم ويبراتا Vibrata براي تزريقي بدون درد چگونه كار مي كند
فهرست مطالب [نمايش فهرست]
قلم ويبراتا Vibrata براي تزريقي بدون درد چگونه كار مي كند؟ : دكتر سيمون اوريان با استفاده از تئوري كنترل دريچه اي Vibrata را توسعه داد. اين تئوري پيشنهاد مي كند كه ورودي غير- دردناك مي تواند بطور موثري دريچه هاي ورودي درد را خاموش كنند. اساسا، درد تنها مي تواند توسط محرك هاي مهار شود كه اعصاب غير حساس به درد را فعال مي كنند. Vibrata به عنوان يك محرك لمسي عمل مي كند كه در طي تزريقات احساس درد را مهار مي كند.
توضيح مختصري درباره تئوري كنترل دريچه اي
زماني كه درد را تجربه مي كنيم، اين درد معمولا از طريق اعصاب بدن منتقل مي شود و در نهايت به سيستم عصبي مركزي مي‌رسد با اين حال، تئوري كنترل دريچه اي پيشنهاد مي كند كه ورودي غير- درد بطور موثري “دريچه هاي” ورودي درد را خاموش مي كنند. زماني كه اين امر رخ دهد، درد مي تواند بطور طبيعي سركوب شود. اين ايده اولين بار در اواسط دهه ۶۰ معرفي شد.
در طول سالها، تئوري كنترل دريچه اي توجه زيادي را به سمت خود جلب كرده است و كاملا تحقيقات مربوط به درد را متحول كرده است. همانند بسياري از مطالعات ديگر، در اين زمينه نيز افرادي وجود دارند كه به دليل فقدان توضيحات درباره برخي مشاهدات نسبت به اين تئوري محتاطانه برخورد مي كنند. گفته مي شود در زمان تجربه درد، اين تئوري رابطه بين جنبه هاي جسمي و روان‌شناختي را شرح مي دهد.
تئوري
در اصل، اين تئوري با اين ايده شروع شد كه فيبرهاي قطور و نازك درد اطلاعات را منتقل مي كنند. در داخل فيبرهاي عصبي، اين اطلاعات به سلولهاي انتقال دهنده در شاخ خلفي نخاع منتقل مي شوند كه به مغز و همينطور اينترنورون هاي موثر بر فعاليت سلولي هدايت مي شوند. در حالي كه فيبرهاي قطور سلولهاي انتقال دهنده را تحريك مي كنند، فيبر نازك از فعاليت سلولهاي مهاري جلوگيري مي كند. با در نظر گرفتن اين امر، آنها مشاهده كردند زماني كه فعاليت فيبر بزرگ نسبت به فعاليت فيبر نازك غالب تر است درد كمتري احساس مي شود. پس از آن دانشمندان توانستند توضيح دهند كه چرا برخي دردها را با شدت كمتري تجربه مي كنيم.
پس از تحقيقات اوليه، يك “طرح مداري” عصبي تهيه شد كه در آن دو مسير به مغز ديده مي شود. همينطور كه سيگنال سلولها به نخاع و در نتيجه مغز هدايت مي شوند، آنها دريافتند كه سلولهاي انتقال دهنده و مهاري نيز براي رسيدن به مغز باي‌پس مي‌شوند. بسته به وضعيت مغز، اين سيگنال مي تواند به نخاع بازگردانده شود كه شدت درد تجربه شده را تعيين مي كند. پس از اين، رابطه بين اثرات جسمي و روان شناختي بطور كامل تغيير كرد و شناخت ما از پديده درد تحول يافت.
سيگنالها
در تئوري كنترل دريچه اي، ما مي توانيم تاثير فيبرهاي فاقد گيرنده درد را مشاهده كنيم. اساسا، آنها فيبرهايي هستند كه سيگنال درد را در طول خود منتقل نمي كنند. با اين حال، فعالسازي اين عصب ها باعث ايجاد يك عكس العمل در فيبرهاي درد مي شود و اين امر منجر به ايجاد درد مي شود.
علاوه بر اين، مراكزي در سيستم عصبي محيطي وجود دارند كه در آنها تنظيم محرك هاي درد رخ مي دهد. همراه با لامينا، اين ناحيه در شاخ خلفي نخاع مي باشد كه فيبرهاي Aó و C و همينطور Aß را دريافت مي كند. زماني كه فيبرهاي درد توسط فيبرهاي فاقد گيرنده درد مهار مي شوند، اين دريچه بسته مي شود و انتقال محرك ها به آنها بلوكه مي شود. در نقاط ديگر لامينا، اين دريچه مي تواند باز شود زيرا فيبرهاي درد، فيبرهاي فاقد گيرنده درد را مهار مي كنند.
خلاصه
روي هم رفته، تئوري كنترل دريچه اي توضيح مي دهد كه چگونه درد مي تواند تنها از طريق محرك هايي مهار شود كه نورون هاي فاقد گيرنده درد را فعال مي كنند. زماني كه بطور ذاتي يك ناحيه را پس از تجربه درد مالش مي دهيم، اين كار تا حدي درد را تسكين مي دهد زيرا همين فيبرها باعث تحريك نورون هاي فاقد گيرنده درد در لامينا مي شوند.
در ابتدا، اين تئوري براي سالهاي بسياري مورد ترديد بود. عليرغم اين امر، فرض قبلي همچنان به قوت خود باقي است اگرچه در اين سالها برخي اصلاحات انجام شده است. امروزه، متخصصان به اين تئوري به عنوان توضيح ساده انگارانه نگاه مي كنند كه كاستي بسياري مختلفي دارد. گفته مي شود، اين تئوري الهام بخش تعدادي از آزمايشات مهم و سرفصل هاي تحقيقاتي بوده است و باعث افزايش درك ما از چگونگي مواجه بدن با درد از لحاظ جسمي و رواني را شده استش
فريت بار به كانادا با ارائه بهترين خدمات